Definitie:
Paresthesie is de medische term die wordt gebruikt om vreemde, maar meestal niet pijnlijke gewaarwordingen te beschrijven, waaronder tintelingen, kruipen, jeuk, gevoelloosheid en tintelingen.
Deze gewaarwordingen kunnen echter mild, enigszins vervelend, ongemakkelijk of, bij mensen met fibromyalgie, behoorlijk pijnlijk zijn. Sommige mensen beschrijven ze als een vervelende tinteling of haar dat tegen hun huid strijkt. Anderen kunnen een gevoel ervaren dat lijkt op de “speldenprikken” van een voet die “in slaap” is gevallen door een beperkte doorbloeding of insecten die onder de huid kruipen.
Paresthesieën komen en gaan vaak in plaats van een constant gevoel te zijn. Ze kunnen zonder waarschuwing optreden, meestal zonder een duidelijke trigger. Hoewel deze sensaties het meest voorkomen in de ledematen – voeten, handen en gezicht – kunnen ze overal in het lichaam aanwezig zijn.
Paresthesieën bij fibromyalgie en chronisch vermoeidheidssyndroom
Fibromyalgie en chronisch vermoeidheidssyndroom worden in verband gebracht met paresthesie, inclusief het pijnlijke type. Ze kunnen van elke ernst zijn en worden na verloop van tijd min of meer pijnlijk.
Bij het chronisch vermoeidheidssyndroom hebben we geen echt onderzoek naar paresthesieën, maar veel anekdotische rapporten. Net als bij fibromyalgie kunnen ze variëren van mild tot ernstig en kunnen ze overal voorkomen.
Bij fibromyalgie is dit symptoom stevig vastgesteld door onderzoek en door anekdotische rapporten van mensen met de ziekte.
Een studie uit 2009 suggereerde dat mensen met fibromyalgie die ook sigaretten roken, meer ernstige paresthesiepijn hebben.
(Dit is slechts een van de vele fibromyalgiesymptomen die roken kan verergeren.) Stoppen met roken kan pijn helpen verlichten, evenals andere aan roken gerelateerde symptomen.
Een studie uit 2012 suggereert dat carpaal tunnelsyndroom (CTS) vaker voorkomt bij mensen met fibromyalgie dan bij de algemene bevolking.
CTS is een pijnlijke en mogelijk invaliderende aandoening waarbij zenuwcompressie en/of zwelling in de pols optreedt. Het komt vooral veel voor bij mensen die veel tijd op de computer doorbrengen of videogames spelen, en bij dames in de supermarkt.
De onderzoekers die deze link vonden, waarschuwden dat CTS moeilijk te detecteren kan zijn bij mensen met fibromyalgie, omdat de pijn kan worden aangezien voor paresthesieën. Als u pijn in uw handen heeft, vooral zenuwpijn of zenuwprikkels, en vooral als ze erg erg worden als u slaapt of probeert te slapen, kunt u uw arts vragen om te controleren op CTS. Als het onbehandeld blijft, kan het in de loop van de tijd aanzienlijk erger worden.
oorzaken van paresthesie
Paresthesieën worden meestal veroorzaakt door schade aan perifere zenuwen (die in de armen en benen) of druk op zenuwen, die kan worden veroorzaakt door ontsteking of letsel. Ze kunnen ook worden veroorzaakt door medicijnen voor chemotherapie. Meestal is de oorzaak echter onbekend.
Bij fibromyalgie en chronisch vermoeidheidssyndroom is een hypothese dat ze het resultaat zijn van een algehele verhoogde gevoeligheid van de zenuwen, evenals een versterkte pijnreactie in de hersenen. Met meer onderzoek komen er echter meer mogelijkheden naar voren.
Chronisch vermoeidheidssyndroom wordt verondersteld geassocieerd te zijn met ontsteking, wat een mogelijke oorzaak is van paresthesie. Er is lang aangenomen dat fibromyalgie geen ontsteking met zich meebrengt, maar onderzoek heeft bewijs gevonden dat wijst op lage niveaus van ontsteking in bindweefsel dat fascia wordt genoemd. Dit verhoogt de mogelijkheid dat ontsteking kan bijdragen aan ten minste paresthesieën bij deze aandoening.
Een andere, meer recente onderzoekslijn betreft schade aan kleine zenuwvezels, die zich in de huid, organen en de zenuwen in de armen en benen (perifere zenuwen) bevinden. Het is zijn taak om je huid een gevoel te geven, bijvoorbeeld wanneer je iets aanraakt, en om de werking van je autonome zenuwstelsel te controleren.
Dit omvat alle automatische dingen, zoals het reguleren van je hartslag, ademhaling en lichaamstemperatuur. Schade aan deze zenuwen wordt perifere neuropathie genoemd.
behandeling van paresthesie
Wanneer paresthesieën niet pijnlijk of storend zijn, hoeven ze niet te worden behandeld. Als ze pijnlijk zijn, zijn er verschillende behandelmethoden.
Sommige opties voor perifere neuropathie worden al gebruikt om fibromyalgie te behandelen, waaronder Lyrica (pregabaline) en Neurontin (gabapentine). Zie meer opties in de sectie pijnlijke paresthesieën van 7 soorten fibromyalgiepijn.
De artsen die paresthesieën het meest waarschijnlijk begrijpen en hoe ze moeten worden behandeld, zijn neurologen en reumatologen.