Morgan Freeman opent eindelijk zijn ‘gevecht’ over fibromyalgie

Af en toe grijpt hij naar zijn linkerschouder en huivert. Hij doet me pijn als hij loopt, als hij stil zit, als hij uit bed komt en als hij een misstap maakt in een natte weide. Doet meer pijn. Het klinkt als een soort pijn, hoewel hij het er nooit over heeft. Er zijn momenten waarop je niet anders kunt dan dit te laten zien, de nasleep van een auto-ongeluk vier jaar geleden, waarbij de auto waarin hij reed over de kop ging en rolde, waardoor Freeman en een vriend languit uit de auto vielen met de kaken van het leven. Ondanks een operatie om zenuwbeschadiging te herstellen, bleef hij achter met een nutteloze linkerhand. Zijn stijfheid wordt meestal vastgehouden met een compressiehandschoen om ervoor te zorgen dat er geen bloedplassen ontstaan.Het is een beugel, de pijn daarvan, ijs gegooid in een relatief nutteloze ledemaat. Hij laat het niet graag zien, maar er zijn momenten waarop je niet anders kunt dan jezelf verliezen in een eindeloze wereldglimlach. Het is een geweldig gebaar, in termen van het algemene gedrag van de man, die het gevoel heeft dat hij acteert.

“Het is fibromyalgie”, zegt hij desgevraagd. “Op en neer de arm. Dat is waar het zo erg wordt. Ondraaglijk”.
Dit betekent dat Morgan Freeman niet meer kan vliegen zoals vroeger, een hobby die hij begon toen hij vijfenzestig was. Je kunt niet meer zo goed navigeren. telkens twee of drie weken weg. “Het was een totale isolatie”, zegt hij. “Het was voor mij de beste manier om rust te vinden, aangezien ik tijd heb gevonden om te lezen.” Niet meer. Dat je een arm niet kunt vertrouwen. Dat hij niet kan rijden, in ieder geval geen stok, niet zoals vroeger, dat wil zeggen snel, wijd open, toegewijd aan wat de auto kan doen.En hij kan niet zo veel paardrijden, hoewel hij dat ooit elke dag deed.

Hij noemt er nooit iets van als een verlies, maar hoe kan het ook anders? Hij wijst nooit op de oneerlijkheid ervan. “Er is een punt voor veranderingen als deze. Ik moet verder met andere dingen, met andere opvattingen over mezelf. Ik speel Golf. Ik werk nog steeds. En ik kan heel gelukkig zijn door gewoon op aarde te lopen.”

Wachten. Hoe kun je golfen met zo’n afgekapte rand? Hoe kun je een stok hanteren als je een van je armen niet kunt optillen?

“Ik speel met één hand”, vertelt hij me. “Ik balanceer met mijn rechterarm.”

Hoe werkt dat voor jou?

“Kijk zelf maar”, zegt hij. “Ik speel vandaag om 15.00 uur.”
Freeman’s onthulling dat hij fibromyalgie heeft, verspreidde zich als een lopend vuurtje in de FM-gemeenschap. Ten slotte was hier een beroemdheid uit de A-lijst die erkende dat bij haar de diagnose FM was gesteld. Een handvol andere beroemdheden hebben het lef gehad om zich uit te spreken over hun FM, waarvoor we erg dankbaar zijn, maar tot nu toe heeft geen enkele de supersterkracht van Morgan Freeman gehad.

Bijna onmiddellijk begonnen FM-patiënten en advocaten Freeman te vragen om te spreken namens andere mensen met fibromyalgie. Er gaan zelfs geruchten dat ze door een grote landelijke FM-organisatie is benaderd om hun woordvoerder te zijn. Hoewel het grootste deel van de FM-gemeenschap dat idee sterk lijkt te steunen, hebben sommigen Freeman’s wijsheid als FM-woordvoerder in twijfel getrokken.
Uit wat ik heb gelezen, lijken degenen die twijfelen aan Freeman’s vertegenwoordiging van de FM-gemeenschap drie zorgen te hebben: heeft
hij echt fibromyalgie aangezien hij alleen pijn in zijn linkerschouder en -arm noemt?

Hij is nog steeds erg actief en zou daarom een ​​onnauwkeurig beeld kunnen geven van hoe slopend FM kan zijn.
Aangezien de meerderheid van de mensen met FM vrouw is, zou dat als man niet representatief zijn voor de meerderheid van de patiënten.
Laten we elk van deze zorgen eens nader bekijken.

Heb je echt fibromyalgie? – Ik moet toegeven dat ik de eerste keer dat ik het artikel las, ook vroeg of hij de juiste diagnose had gekregen. Maar toen ik het opnieuw las, besefte ik dat, zoals ze zei: ‘De arm omhoog en de arm omlaag. Dat is waar ze zo slecht wordt. Ondraaglijk.” Haar verklaring tegen hem: ‘Daar wordt het zo erg’ klinkt alsof hij waarschijnlijk een ander soort pijn zal hebben, maar het is de pijn in zijn arm die het ergst is. Jarenlang had hij een soortgelijke uitspraak kunnen doen over zijn linkerheup. Hoewel ik meestal pijn had over mijn hele lichaam, was de pijn in mijn heup meestal het ergst.

Er moet ook aan worden herinnerd dat het doel van dit interview niet was om Freeman’s fibromyalgie te bespreken. De auteur zag Freeman gewoon een paar keer grijnzen en vroeg hem ernaar. Het spreekt voor zich dat Freeman alleen de pijn noemde die hij op dat moment ervoer. Of misschien ging hij niet dieper in op de details, maar bij het samenstellen van het artikel koos Chiarella ervoor om alleen op te nemen wat volgens hem het belangrijkste was.

Dus of Freeman echt fibromyalgie heeft, is dat een terechte zorg. Absoluut. Als we het hebben over iemand die een woordvoerder is van een ziekte, is het legitiem dat hij er zeker van wil zijn dat hij de ziekte echt heeft. Trek gewoon geen conclusies op basis van een geïsoleerde verklaring.

Morgan Freeman opent zijn ‘gevecht’ over fibromyalgie

Uw activiteitenniveau geeft geen nauwkeurig beeld van FM – mensen met FM dalen in een breed scala van functionele vaardigheden. Freeman lijkt behoorlijk goed te functioneren, aangezien hij nog steeds werkt en golft. In het artikel werd echter opgemerkt dat hij verschillende activiteiten die hij leuk vond, heeft moeten opgeven. Aan de andere kant raken sommige mensen met FM volledig gehandicapt, niet in staat om de meest basale zelfzorgtaken aan te kunnen. De rest van ons valt ergens tussenin. Hoewel het activiteitenniveau van Freeman hem er niet van mag weerhouden om mensen met FM te vertegenwoordigen, hoop ik dat een deel van zijn boodschap zou zijn om te beschrijven hoe slopend FM kan zijn en om uit te leggen dat verschillende patiënten verschillende niveaus van handicaps hebben.

Als man is hij niet representatief voor de gemiddelde FM-patiënt.- Eerlijk gezegd denk ik dat het een positieve zaak is dat hij een man met FM is. Of je het nu leuk vindt of niet, als het om gezondheidsproblemen gaat, geven mannen zichzelf nog steeds niet meer geloofwaardigheid dan vrouwen. Studies hebben aangetoond dat zorgprofessionals de symptomen van een man eerder serieus nemen, maar de symptomen van een vrouw toeschrijven aan emotionele oorzaken. Hoewel de acceptatie van FM de afgelopen jaren een lange weg heeft afgelegd, zijn er nog steeds enkele mensen, waaronder enkele medische professionals, die niet geloven dat het echt is. Daarom kan het helpen om de geloofwaardigheid van twijfelaars te vergroten als een bekende en gerespecteerde man als Morgan Freeman over FM spreekt.

Gezien de herhaalde oproepen om op te treden en een woordvoerder van fibromyalgie te worden, vraag ik me soms af of Freeman zou willen dat hij het haar nooit had verteld. Hij had waarschijnlijk nooit gedacht dat het uitspreken van een woord tijdens een urenlang interview weer zoveel aandacht zou trekken.

In ons enthousiasme om een ​​prominente beroemdheid als Morgan Freeman namens ons te laten spreken, denk ik dat we moeten overwegen hoe dit zijn leven kan beïnvloeden. Jaren geleden deden beroemdheden hun best om eventuele gezondheidsproblemen geheim te houden, aangezien het onthullen van een ziekte hun carrière zou kunnen ruïneren. Hoewel Hollywood tegenwoordig wat meer vergevingsgezind lijkt te zijn, vermoed ik dat er nog steeds twijfel bestaat over het casten van een acteur met een bekend gezondheidsprobleem. En hoewel zijn carrière geen grote zorg is, komt Freeman op mij over als het soort man dat liever niet nadenkt over zijn pijn en wat hij niet kan, dan gewoon verder te gaan en zich te concentreren op wat hij wel kan.

Ja, het zou geweldig zijn als Morgan Freeman zou besluiten om fibromyalgieadvocaat te worden. De hele FM-community zou je met open armen ontvangen. Steun van hem zou wonderen kunnen doen om bewustwording en fondsen voor onderzoek te werven. Maar uiteindelijk is het een persoonlijke beslissing: ieder van ons moet op elk moment beslissen wat het beste is voor ons leven. Hoewel ik hoop dat je ervoor kiest om je bekendheid te gebruiken om anderen met FM te helpen, respecteer ik hoe dan ook je beslissing.

Leave a Comment