Fibromyalgie is een van de ziekten die de grootste impact heeft op de kwaliteit van leven van patiënten. Deze rapporteren een grote impact op hun leven in termen van fysiek, intellectueel, emotioneel, relationeel en werkvermogen. Bovendien zijn degenen die geen vooruitgang boeken in herstel degenen die geen psychologische steun of steun van hun partner, familie of vrienden hebben. Vandaar het belang om niet geïsoleerd te blijven.
Dit werd verklaard in een interview met Infosalus Fátima Gallastegui, een arts in de klinische psychologie (gespecialiseerd in oncologische psychologie en palliatieve zorg), evenals een patiënt met fibromyalgie, een pathologie die haar ertoe heeft gebracht om ‘Remonta tu vuelo. Voorbij fibromyalgie naar een nieuw leven’ (Uitgeverij Desclée De Brouwer), een boek voor alle mensen die lijden aan pijn en al hun verwanten.
” Als je jarenlang geconfronteerd wordt met het onbegrip van de mensen om je heen en met het scepticisme en ongeloof van de doktoren , met een onoverkomelijke muur, besluit je ook de ziekte te ontkennen en te negeren”, benadrukt de auteur in het boek, met de nadruk dus de moeilijkheid die vandaag de dag aanhoudt bij het diagnosticeren ervan.
Zoals hij uitlegt, is de diagnose van fibromyalgie uitsluitend klinisch. “Het komt vaak voor bij fibromyalgiepatiënten, bekend als ‘Ulysses-syndroom’, dat bestaat uit een lange en ononderbroken pelgrimstocht door medische consultaties, totdat er een diagnose is gesteld. In mijn geval kwam de diagnose na 15 jaar. En naar schatting is een groot aantal patiënten nog steeds niet gediagnosticeerd ”, klaagt hij.
Bovendien waarschuwt het dat er een groep ‘fibroskeptische’ artsen is die, door de mechanismen van ontwikkeling van de ziekte niet te kennen, niet begrijpen of geloven wat de patiënt hen vertelt. “De patiënt heeft veel symptomen en de dokter heeft weinig tijd; een veilige formule voor ongeduld en onenigheid”, zegt Gallastegui.
DE TRIGGER VAN DE ZIEKTE
Het wijst er dus op dat een hoog percentage van de patiënten een emotionele of fysieke traumatische gebeurtenis heeft meegemaakt, voorafgaand aan het begin van de symptomen, die als trigger voor de ziekte kunnen fungeren. Concreet vermeldt het dat de belangrijkste symptomen zijn: wijdverbreide pijn, vermoeidheid, ochtendstijfheid van de gewrichten, stijfheid, slapeloosheid, migraine, concentratieproblemen, geheugen, overgevoeligheid voor bijvoorbeeld geluid, licht of geuren . “Als deze symptomen worden waargenomen, moet u een specialist raadplegen”, benadrukt hij.
Evenzo vestigt het de aandacht op het feit dat sommige eigenschappen zoals hoge zelfeisen, perfectionisme, plichtsbesef, verergerde verantwoordelijkheid, zelfverloochening of ‘het Moeder Teresa van Calcutta-complex’, hoge gevoeligheid of kwetsbaarheid, moeilijkheden om te zeggen ‘ nee’ zonder schuldgevoelens, rigiditeit of gebrek aan flexibiliteit, naast onder andere moeilijkheden bij het delegeren, kan bijdragen aan de ontwikkeling van fibromyalgie.
De psycholoog zegt ook dat er voldoende wetenschappelijk bewijs en consensus is over de wenselijkheid van een multidisciplinaire aanpak bij fibromyalgie, aangezien geïsoleerde therapieën minder effectief zijn. “Farmacologische behandeling valt over het algemeen tegen. Medicijnen behandelen de symptomen, maar pakken de werkelijke oorzaken van de ziekte niet aan . Psychologische interventie is nodig om de oorzaken, impact, attitudes en levensstijl van de patiënt aan te pakken. De behandeling is gericht op het bevorderen van een geleidelijke toename van de functionele capaciteit en moet geïndividualiseerd en aangepast zijn aan de patiënt”, verdedigt Gallastegui.
Volgens hem brengt fibromyalgie pijn, lijden en verlies met zich mee, maar biedt het ook een unieke kans om het leven van de patiënt opnieuw te evalueren en te veranderen. “Fibromyalgie vertelt je dat je de verkeerde weg bent ingeslagen en dat je moet heroverwegen om te veranderen en een nieuwe reis te beginnen. Je moet leren prioriteit te geven aan je interesses, aan je behoeften te voldoen, stress en emoties te beheersen, grenzen te stellen, je ketenen los te laten en je zelfrespect op te bouwen. En houd de lantaarn van hoop altijd aan”, adviseert hij.
DE 5 FASEN DIE EEN FIBROMYALGIE PATIËNT DOORLAAT
Al met al beschrijft de doctor in de psychologie de 5 psycho-emotionele stadia die een fibromyalgiepatiënt doormaakt:
1.- Shock en impact: Het is de fase van verwarring en onzekerheid. Het wordt gekenmerkt door woede en woede die alle kanten op straalt.
2.- Isolatie en introspectie : het is een fase van verwoesting, lijden en eenzaamheid, van naar binnen kijken, van evalueren wat de nieuwe situatie in je leven betekent en van angst voor de toekomst.
3.- Berusting versus acceptatie: Sommige patiënten stoppen in de berustingsfase, anderen gaan verder in de zoektocht naar gezondheidsherstel.
4.- Zoeken en veranderen: In deze fase zoekt de patiënt naar veranderingen en brengt deze aan (houding, coping, dieet, lichaamsbeweging, enz.).
5. Heropleving en transformatie: de patiënt heeft zijn leven weer opgebouwd en neemt de touwtjes in handen.
Zoals hij concludeert, moet de patiënt “de pijnlijke gebeurtenissen onderzoeken zonder de emotie die ermee gepaard gaat, rouwen en ermee leren verzoenen. De sleutel is om het bewustzijn zijn eigen weg te laten vinden over de schade die het organisme heeft opgelopen. Het water uit de rivieren keert nooit meer terug, maar kan wel nieuwe velden bevloeien. Het is nooit te laat voor een nieuw begin.