Het is een chronische ziekte die wordt gekenmerkt door wijdverspreide musculoskeletale pijn, met overgevoeligheid in verschillende delen van het lichaam.
Fibromyalgie is een van de meest voorkomende oorzaken van pijn en de laatste jaren is het steeds belangrijker geworden en een probleem van de eerste orde voor de volksgezondheid geworden. Het wordt gekenmerkt door gegeneraliseerde musculoskeletale pijn, met overdreven overgevoeligheid in meerdere lichaamsdelen zonder aantoonbare organische veranderingen. Het is gerelateerd aan een breed scala aan symptomen, waaronder aanhoudende vermoeidheid en niet-verkwikkende slaap. Bovendien bestaat het meestal naast andere reumatologische en psychiatrische aandoeningen.
In Spanje zijn meer dan een miljoen mensen getroffen, hoewel de cijfers niet nauwkeurig zijn omdat het pathologieën zijn waarbij de diagnose moeilijk is of met vertraging wordt gesteld ten opzichte van het verschijnen van de eerste symptomen.
Het is een chronische ziekte die wordt gekenmerkt door gegeneraliseerde musculoskeletale pijn en een verlaging van de pijndrempel, met verhoogde pijngevoeligheid voor druk op bepaalde punten van het lichaam. Deze pijn is voornamelijk gelokaliseerd in spiergebieden, zonder duidelijke schade, en de patiënt is zeer gevoelig voor elk fysiek contact of temperatuurverandering.
Het wordt meestal geassocieerd met andere gezondheidsproblemen zoals slechte slaapkwaliteit, ochtendstijfheid, vermoeidheid, depressie en angst, hoofdpijn, onregelmatige stoelgang, diffuse buikpijn, spierkrampen en het subjectieve gevoel van een opgeblazen gevoel.
Het is de derde meest gediagnosticeerde reumatische aandoening, na artrose en reumatoïde artritis. Het komt vaker voor bij vrouwen, zodanig dat het bij één man op de acht vrouwen wordt gediagnosticeerd. De gemiddelde leeftijd waarop de diagnose overheerst, ligt rond de 40-49 jaar, hoewel de eerste symptomen tussen de 20 en 40 jaar kunnen optreden.
Hoewel er nog steeds geen algemeen aanvaarde remedie is, zijn er effectieve behandelingen zoals patiëntenvoorlichting, lichaamsbeweging, gedragstherapieën en het gebruik van bepaalde medicijnen.
Onder de niet-medicamenteuze therapieën worden voedingsinterventies momenteel steeds belangrijker. Programma’s omvatten voedingsvoorlichting, specifieke diëten, voedingssupplementen en strategieën voor gewichtsverlies.
Het is belangrijk om in gedachten te houden dat deze ziekte een multidisciplinaire aanpak vereist die de samenwerking van verschillende specialisten omvat, naast een essentiële vroege diagnose en de combinatie van medicamenteuze behandeling met een oefenprogramma om betere resultaten te bereiken.
Zoals we hebben gezegd, is er geen specifieke farmacologische behandeling voor deze ziekte, hoewel gerelateerde problemen zoals het verlichten van pijn, het verbeteren van de slaapkwaliteit, het elimineren van asthenie of het herstellen van het emotionele evenwicht kunnen worden behandeld door het gebruik van analgetica, antidepressiva, ontstekingsremmers en spierverslappers. .
Wat het niet-farmacologische deel betreft, zijn de pijlers het opleiden van de patiënt, het uitvoeren van oefeningen en stretching, en het uitvoeren van cognitieve gedragstherapie. Voor deze patiënten is het essentieel dat ze actief blijven en zelfhulpprogramma’s uitvoeren.