Waarom zijn gevoelige punten van fibromyalgie belangrijk voor de diagnose?

Waarom zijn gevoelige punten van fibromyalgie belangrijk voor de diagnose?

Fibromylagie is een neurologische aandoening die ongeveer 12 miljoen mensen in de VS treft. Deze chronische aandoening veroorzaakt pijnen in het lichaam die ernstig genoeg zijn om de normale activiteit te beïnvloeden en de slaap te verstoren. Een persoon met fibromyalgie kan pijn voelen in de spieren, weefsels, gewrichten en pezen in verschillende delen van het lichaam. Naast deze lichamelijke symptomen ervaren mensen die aan fibromyalgie lijden ook mentale problemen als gevolg van fibromyalgie, waaronder depressie en angst. Fibromyalgie kan ook ernstige vermoeidheid en uitputting veroorzaken, zelfs bij zeer weinig activiteit. Zelfs met zoveel mensen die aan fibromyalgie lijden, is het nog steeds een moeilijke aandoening om een ​​diagnose te stellen.

De geschiedenis van een diagnose van fibromyalgie.

Fibromyalgie is een term die pas de afgelopen decennia is gebruikt om een ​​algemene pijntoestand door het hele lichaam te beschrijven die ook vermoeidheid, slechte slaapkwaliteit en stemmingsproblemen omvat. Het is echter mogelijk dat vermeldingen van een diagnose fibromyalgie dateren uit de 17e eeuw.

Fibromyalgie heeft in de loop der jaren vele namen gehad, waaronder:

• Reuma
• Spierreuma
• Fibrositis

Omdat artsen geen aanwijzingen voor een ontsteking konden vinden, werden deze namen in 1976 vervangen door fibromyalgie. Dit vertaalt zich van de Griekse wortels naar “pijn in de spieren en weefsels”. Hoewel de diagnose fibromyalgie vandaag de dag nog steeds moeilijk vast te stellen is, zijn er veel recente vorderingen gemaakt. Onderzoek heeft geleid tot veelbelovende tools en richtlijnen om pijnartsen en patiënten te helpen. Een van de eerste was de puntschaal van fibromyalgie.

Fibromyalgie begrijpen

Fibromyalgie treft ongeveer 4% van de Amerikaanse bevolking (~ 10 miljoen mensen) en komt voornamelijk voor bij vrouwen.

Fibromyalgie is geen uitsluitende aandoening, maar de symptomen komen vaak voor bij veel andere ziekten. Om de zaak nog ingewikkelder te maken, kunnen fibrosymptomen alleen of in combinatie met een andere aandoening optreden. Het identificeren van de oorzaak van elk kan problematisch zijn. Deze situatie wordt verergerd omdat fibro een stijgende en dalende toestand is, waardoor de patronen moeilijker te herkennen zijn, zelfs bij nauwlettend toezicht.

Hoewel onderzoekers het erover eens zijn dat de ziekte een neurologische component heeft, geloofden velen dat het allemaal in het hoofd van een persoon zat. Sommige onderzoeken hebben gewezen op risicofactoren zoals een genetische aanleg om pijn intenser te voelen. Ander bewijsmateriaal brengt de ontwikkeling van fibromyalgie in verband met een stressvolle of traumatische gebeurtenis, herhaald letsel of een andere ziekte. Soms heeft fibromyalgie geen duidelijke oorzaak of trigger en ontwikkelt het zich vanzelf.

Vrouwen hebben drie keer meer kans om fibromyalgie te ontwikkelen dan mannen, en mensen met bepaalde reeds aanwezige ziekten lopen mogelijk een hoger risico. Auto-immuunziekten, zoals lupus en reumatoïde artritis of de wervelkolom, ontwikkelen fibromyalgie in een hoger tempo dan die zonder deze aandoeningen.

Er is geen eenvoudige, wetenschappelijk onderbouwde test om vast te stellen of iemand fibromyalgie heeft. Volgens de National Fibromyalgia Association kost het de gemiddelde persoon vijf jaar om de diagnose fibro te krijgen en dit gebeurt meestal nadat andere uitgebreide behandelingen zijn uitgevoerd. Verkeerde diagnoses kunnen nog steeds voorkomen, maar er zijn veel meer ontwikkelde en op gegevens gebaseerde benaderingen die clinici tegenwoordig gebruiken.

Diagnose van fibromyalgie – ontwikkeling van de moderne visie

In 1981 werd de eerste klinische studie gepubliceerd die bevestigde dat fibromyalgiesymptomen en gevoelige plekken in het lichaam te vinden waren. Deze studie stelde ook de eerste op gegevens gebaseerde criteria voor deze aandoening vast.

In 1990 heeft het American College of Rheumatology (ACR) de eerste reeks richtlijnen opgesteld om fibromyalgie te helpen diagnosticeren. Deze richtlijnen stellen de volgende formele criteria vast voor een diagnose van fibromyalgie in een onderzoeksomgeving:

• De patiënt moet een voorgeschiedenis hebben van wijdverspreide pijn die langer dan drie maanden duurt.
• Deze pijn moet beide zijden van het lichaam treffen en aanwezig zijn boven en onder de taille.
• Van de 18 aangewezen gevoelige punten op het menselijk lichaam, moeten er minstens 11 pijn hebben

Voordat deze richtlijnen werden gepubliceerd, was de diagnose fibromyalgie volledig subjectief en velen waren sceptisch over het bestaan ​​van de aandoening. Zelfs met deze nieuwe richtlijnen is fibromyalgie een aandoening die kan komen en gaan, dus het gebruik van de fibromyalgie-gevoeligheidscriteria kan misleidend zijn of van dag tot dag veranderen.

Fibromyalgie gevoelige punten 

Hoewel de meerderheid van de bevolking een of twee plekken op hun lichaam heeft die gevoeliger kunnen zijn dan andere, ervaren mensen met fibromyalgie vaak ondragelijke gevoeligheid op zeer specifieke locaties die door het hele lichaam verspreid zijn. Gevoeligheid wordt meestal weerspiegeld aan beide zijden van het lichaam en wordt op negen specifieke plaatsen op het lichaam aangetroffen.

De negen locaties van gevoelige punten van fibromyalgie zijn als volgt:

• Onderste cervicale regio: gebied van de voorhals net onder de kin nabij de C5-C7 wervels
• Tweede rib: voorste borstgedeelte onder sleutelbeen ongeveer 5 cm vanaf schoudergewricht
• Occiput: achterkant van de nek aan de basis van de schedel
• Trapezius-spier: achtergedeelte van de schouder waar deze grote spier het bovenste deel van de schouder bedekt
• Supraspinatus-spier – gebied van het schouderblad net boven het schouderblad
• Laterale epicondylus: gebied van de elleboog in de plooi van de arm.
• Gluteus: achterste uiteinde in het bovenste buitenste kwadrant van de billen
• Grote trochanter: achterheup op de rug.
• Knie: gedeelte van de knie aan de binnenkant waar het vetkussen zich bevindt

Deze negen gebieden worden ook wel gevoelige punten van fibromyalgie genoemd. Omdat fibromyalgie niet kan worden vastgesteld met een laboratoriumtest, zijn het tellen van fibromyalgie-gevoelige punten en het nemen van een gedetailleerde geschiedenis van de patiënt vaak de beste manieren om een ​​duidelijke diagnose te stellen. Scroll naar beneden naar de infographic aan het einde van dit bericht om deze te zien.

De intensiteitsschaal van de symptomen 

Om de fibromyalgie-pijnpuntschaal te ontwikkelen, is de Symptom Intensity Scale ontwikkeld op basis van onderzoeksresultaten van bijna 12.800 patiënten met osteoartritis, reumatoïde artritis of fibromyalgie. Deze patiënten lokaliseerden pijn in 38 anatomische delen van hun lichaam en voltooiden vervolgens ook een visuele analoge schaal voor vermoeidheid. De Analog Fatigue Scale vereist dat een patiënt zijn vermoeidheidsniveau markeert op een lijn van vier centimeter op de dag dat hun pijnsymptomen werden geïdentificeerd.

In 2006 voltooiden Frederick Wolfe en Johannes J. Rasker een evaluatie van 25.417 patiënten met behulp van de Symptom Intensity Scale en ontdekten dat dit het beste en duidelijkste diagnostische hulpmiddel voor fibromyalgie was. Ze ontdekten ook dat hogere scores duidden op een toename van ziekenhuisopname, invaliditeit, ernstige medische problemen en overlijden.

Vanwege deze relatie kan de schaal worden gebruikt om de algemene gezondheid te meten en ook om uitkomsten te voorspellen voor patiënten met verschillende ziekten. Ontdek een “verborgen” ziekte die gepaard gaat met de huidige ziekte, zoals depressie of angst bij een patiënt met reumatoïde artritis.

2010 bijgewerkte criteria 

Hoewel gevoelige punten van fibromyalgie nog steeds nuttig zijn, zijn ze niet de enige diagnostische route voor medische professionals. In 2010 publiceerde het American College of Rheumatology nog een reeks criteria voor fibromyalgie. Het verwijderde het aantal fibromyalgie-gevoelige punten en verving het door de gegeneraliseerde pijnindex (WPI) en de symptoom-ernstschaal (SS).

De WPI berekent of iemand in de afgelopen twee weken pijn heeft ervaren in 19 afzonderlijke algemene delen van het lichaam. Elk deel van het lichaam krijgt een één toegewezen als er pijn is of een nul als er geen pijn is en deze worden toegevoegd om een ​​score tussen 0 en 19 te behalen.

De SS meet de ernst van iemands vermoeidheid, slaapkwaliteit, cognitieve symptomen en somatische symptomen. Elk van deze vier categorieën krijgt een score van 0 tot 3 en bij elkaar opgeteld voor een totale score van 12.

Met behulp van deze nieuwe schalen heeft de ACR de diagnostische richtlijnen gewijzigd in:

• WPI ≥ 7 y SS ≥ 5 O WPI 3-6 y SS ≥ 9
• De symptomen zijn al minstens drie maanden aanhoudend.
• Er is geen andere aandoening die de pijn kan verklaren.

Een diagnose van fibromyalgie krijgen

Artsen moeten vertrouwen op de gerapporteerde symptomen van een patiënt om een ​​diagnose van fibromyalgie te stellen. Daarom is het eerste dat een arts zal doen, een volledig lichamelijk onderzoek van de spieren en gewrichten uitvoeren. Daarna zal hij of zij de symptomen bespreken die een patiënt momenteel heeft.

Enkele van de belangrijkste symptomen van fibro zijn:

• Pijn: constante pijn door het hele lichaam met pijn in gevoelige punten van fibromyalgie
• Onverfrissende slaap – zelfs na acht uur ononderbroken
• Vermoeidheid: chronische vermoeidheid of uitputting na zware inspanning
• Geheugenverlies: geheugenproblemen op korte termijn, samen met episodes van verwarring en onvermogen om zich te concentreren
• Verhoogde gevoeligheid voor pijn: hyperalgesie of allodynie.
• Depressie

Fibromyalgie komt vaak voor bij andere gezondheidsproblemen, dus een arts zal u waarschijnlijk naar andere aandoeningen vragen, zoals het prikkelbare darmsyndroom, hoofdpijn, het rustelozebenensyndroom, vaak urineren en angst.

Omdat fibro bij andere ziekten kan voorkomen, is de volgende stap om te beginnen met het elimineren van de meer ernstige medische aandoeningen die uw symptomen kunnen veroorzaken. De arts zal uw bloed-, schildklier- en vitamine D-spiegels testen. Andere tests die mogelijk nodig zijn, zijn onder meer röntgenfoto’s, computertomografie (CT) en magnetische resonantiebeeldvorming (MRI). Ten slotte kan een biopsie en fysiologisch onderzoek nodig zijn om vermoedelijke psychische problemen uit te sluiten.

Helpen tijdens het diagnostische proces.

Omdat fibromyalgie voornamelijk gebaseerd is op symptomen die patiënten delen, zijn er enkele slimme dingen die u kunt doen als u denkt dat u fibromyalgie heeft. Deze tips kunnen u tijd, geld en veel frustratie besparen. En ze kunnen u helpen weer op het goede spoor te komen om sneller en gezonder te zijn.

• Zorg ervoor dat u elk mentaal of fysiek trauma dat bij u is opgekomen, doorgeeft. Een dergelijke belangrijke gebeurtenis wordt soms geassocieerd met de ontwikkeling van fibrosymptomen.
• Houd een pijndagboek bij met daarin de locatie van de pijn, hoe het voelt, hoe ernstig het is en hoe lang het duurt. Dit kan een perfect hulpmiddel zijn om fibro te testen op andere gezondheidsproblemen.
• Kies de juiste dokter. Het stigma rond fibromyalgie vervaagt naarmate er meer onderzoek naar voren komt, maar sommige artsen zullen terughoudend zijn om een ​​diagnose te stellen. Zorg ervoor dat u een arts bezoekt die gespecialiseerd is in pijnbestrijding en de ervaring heeft om u te helpen de juiste diagnose te stellen.

Zoek fibromyalgie-behandelingen

De behandeling van fibromyalgie kan het beste als een team worden benaderd, waarbij alternatieve artsen, fysiotherapeuten en andere professionals samenwerken om fysieke en mentale symptomen te behandelen.

Enkele behandelingen zijn:

• Dieet verandert om alles te elimineren dat een ontsteking veroorzaakt of een pijnreactie veroorzaakt (bijvoorbeeld suiker en rood vlees)
• Veranderingen in trainingsschema’s, inclusief oefeningen voor dagen waarop pijn aanwezig is en oefeningen die meditatie omvatten
• Geneesmiddelen op recept indien nodig
• Slaapadvies om goede slaapgewoonten te ontwikkelen om vermoeidheid tegen te gaan.
• Veranderingen in werkroosters om goede en slechte dagen op te vangen.

Gezinnen spelen ook een belangrijke rol bij de behandeling van fibromyalgie. Lijden aan een “onzichtbare” maar chronische ziekte zoals fibromyalgie kan sociaal geïsoleerd zijn. Het is belangrijk dat familieleden de behandeling ondersteunen en begrijpen wanneer uw geliefde rust nodig heeft.

Het National Institute of Arthritis and Musculoskeletal and Skin Diseases (NIAMS) sponsort meer onderzoek naar fibromyalgie om fibromyalgie beter te begrijpen, met name in relatie tot diagnose, oorzaken en beste behandelingen.

Voor een diagnose van fibromyalgie, klik hier om een ​​gecertificeerde pijnspecialist bij u in de buurt te vinden. Ze hebben een speciale ervaring in het werken met fibromyalgiepatiënten en zullen de nieuwste diagnostische richtlijnen gebruiken om u te helpen bij het diagnosticeren van uw aandoening.