Heb je een hekel gekregen aan telefoneren omdat je fibromyalgie of chronisch vermoeidheidssyndroom hebt gehad? Het komt vaak voor dat wij mensen vaak zeggen dat ze het bijzonder moeilijk vinden om zich op telefoongesprekken te concentreren.
Waarom is dit? Het is niet onderzocht, maar verschillende factoren kunnen bijdragen aan dit probleem:
- Als je aan de telefoon bent, krijg je geen van de non-verbale signalen die horen bij een persoonlijk gesprek. Communicatie-experts zijn het erover eens dat de meeste communicatie non-verbaal is, en als je al die verbale signalen weghaalt, moeten de hersenen harder werken om te begrijpen wat er wordt gezegd. Onze mistige hersenen zijn misschien niet in staat om dat niveau van focus op te brengen.
- We bevinden ons vaak in omgevingen die vol afleiding zijn. Je hoort veel over ‘multitasken’, wat niet echt betekent dat de hersenen aan het multitasken zijn. Zelfs bij gezonde mensen schakelen de hersenen volgens experts effectief van de ene taak naar de andere. FMS- en ME/cvs-hersenen hebben het vaak moeilijk met multitasken. Ik weet dat als mijn kinderen of de tv luid zijn, of als iemand de kamer binnenkomt, een deel van het gesprek mijn aandacht kan trekken en ik een deel ervan zal verliezen.
- Taalproblemen – veel voorkomend in Amerika – inclusief het woord pensioen – kunnen conversaties bemoeilijken en stressvol maken. Als u bang bent gewone woorden te vergeten of uw gedachtegang kwijt te raken, kan dit uw symptomen verergeren. Persoonlijk houd ik er niet van om met vreemden aan de telefoon te praten, omdat ik niet dom wil klinken. Als het tenminste iemand is die ik goed ken, wat kan ik dan zeggen: ‘Sorry, ik had net een fibro-moment. Kun je dat herhalen?”
- Sociale interactie kost energie. Ik begreep dat niet toen ik gezond was, maar nu weet ik het heel goed. Op dagen met weinig energie probeer ik de telefoon echt te vermijden.
- Het vasthouden van de telefoon kan zeer pijnlijk zijn voor de hand, arm, schouder, nek of zelfs oor. Sommige telefoons worden erg heet, wat degenen onder ons met thermische allodynie (pijn door temperaturen die normaal gesproken geen pijn zouden veroorzaken) kan storen. Gelukkig kunnen speakerphones en headsets veel van deze problemen verlichten.
Het kan gemakkelijker zijn om te schrijven dan te spreken wanneer de taalstoornis aan het werk is. Zodat ik meer tijd met hem kan nemen, zijn verwarde gedachten kan doornemen en hem dan kan corrigeren. Daarnaast kunt u, wanneer u geschreven berichten ontvangt, deze bewaren en indien nodig raadplegen. Je kunt dingen ook beter onthouden als ze je worden voorgelezen.
Als je de telefoon moet gebruiken, probeer dan zoveel mogelijk afleiding te elimineren. Ga naar een stille kamer en sluit de deur, misschien tot je bij het licht komt. Als u specifieke informatie moet overbrengen, maak dan van tevoren aantekeningen en bewaar deze bij u. Maak aantekeningen om u te helpen informatie te onthouden. Dat voorkomt frustraties zoals het maken van een doktersafspraak of plannen met een vriend en vervolgens de details van het ophangen vergeten.
Als je problemen hebt met communiceren via de telefoon, kan het helpen om de mensen met wie je praat je regelmatig te laten kennen. Laat ze weten dat wanneer u wordt gevraagd iets te herhalen, dit niet is omdat u ze negeerde. Je kunt ze ook aanmoedigen om te sms’en of te e-mailen in plaats van te bellen, vooral als ze weten dat je je niet goed voelt.
Het kan de moeite waard zijn om Skype te verkennen, vooral voor interlokale gesprekken of gesprekken die naar verwachting lang zullen duren.
Als u de telefoon als onderdeel van uw werk moet gebruiken, kunt u mogelijk redelijke aanpassingen van uw werkgever vragen. (Ja, Americans with Disabilities is op u van toepassing!) Dat kunnen zaken zijn als handsfree-apparaten of verzoeken om een routebeschrijving schriftelijk in plaats van via de telefoon.
Studies hebben aangetoond dat het voor iedereen een slecht idee is om tijdens het rijden met een mobiele telefoon te praten, ook al is het handsfree. Hoewel het niet iets is dat specifiek is bestudeerd, lijkt het veilig om aan te nemen dat degenen onder ons met op communicatie gebaseerde cognitieve stoornissen bijzonder gevaarlijk kunnen zijn als het gaat om praten tijdens het rijden.