Zoals u waarschijnlijk weet, is fibromyalgie een chronisch syndroom; Chronisch betekent dat het syndroom langdurig is, meestal een levenslange ziekte. Fibromyalgie beschadigt de gewrichten niet en veroorzaakt geen ontsteking, hoewel het wordt beschouwd als een aandoening die verband houdt met artritis. Fibromyalgie is in feite een reumatische aandoening omdat het pijn veroorzaakt in de zachte weefsels en gewrichten.
Voor alle duidelijkheid: hoewel er veel theorieën zijn, bestaat er geen consensus over een specifieke oorzaak van fibromyalgie. Onderzoekers en artsen zijn van mening dat een combinatie van samenwerkende factoren een rol speelt bij het ontstaan van fibromyalgie.
Bijdragende factoren kunnen zijn:
• problemen met het centrale zenuwstelsel
• herhaalde verwondingen
• reumatoïde artritis en/of lupus
• traumatische fysieke of psychologische episode (posttraumatische stressstoornis)
• familiegeschiedenis kan iemand kwetsbaarder maken voor het ontwikkelen van het syndroom.
Naast de bovengenoemde oorzaken zijn er andere risicofactoren, zoals geslacht – vrouwen hebben tien keer meer kans om het syndroom te ontwikkelen – en leeftijd Fibromyalgie wordt meestal gediagnosticeerd tussen de 20 en 50 jaar. Aan de andere kant worden slaapstoornissen gezien als een symptoom en een mogelijke oorzaak van fibromyalgie. Patiënten die lijden aan slaapstoornissen zoals het rustelozebenensyndroom of slaapapneu lopen een verhoogd risico op fibromyalgie.
Hoe wordt fibromyalgie gediagnosticeerd?
Een patiënt met fibromyalgie heeft zijn arts waarschijnlijk talloze keren bezocht voordat hij de juiste diagnose stelde, omdat veel van de symptomen van fibromyalgie vergelijkbaar zijn met die bij andere aandoeningen. Voordat een juiste diagnose kan worden gesteld, moeten alle andere ziekten en aandoeningen worden uitgesloten.
Om de zaken nog frustrerender te maken, zijn er geen specifieke diagnostische laboratoriumtests die het bestaan van fibromyalgie definitief bewijzen. Als gevolg daarvan geloven veel onervaren en/of opstandige artsen nog steeds dat de pijn in het hoofd van de patiënt zit.
Voor een diagnose van fibromyalgie moet een patiënt twee specifieke criteria presenteren; wijdverspreide pijn en de aanwezigheid van gevoelige punten. Om pijn als gegeneraliseerd te beschouwen, moet het alle vier de kwadranten van het lichaam van de patiënt aantasten; links, rechts, boven en onder. Wat de gevoelige punten betreft, deze bevinden zich op 18 delen van het lichaam. Minstens 11 van hen moeten gevoelig zijn voor aanraking om een diagnose van fibromyalgie te kunnen stellen.