Word je boos als je de geluiden hoort van iemand die kauwt of ademt?
Er zijn hersenscanstudies die verklaren waarom dit jou overkomt.
Dit is een aandoening die bekend staat als misofonie, wat veel meer is dan alleen gevoelig zijn voor geluiden zoals een vork die over een bord schraapt.
“Ik voel dat er een dreiging is en ik heb de wens om aan te vallen, ik ga in de ‘vecht- of vlucht’-modus”, zegt patiënte Olana Tansley-Hancock, 29, uit Kent, VK.
Wetenschappers uit dat land hebben aangetoond dat de hersenen van sommige mensen geprogrammeerd zijn om een ”buitensporige” emotionele reactie op bepaalde auditieve prikkels te produceren.
Olana ontwikkelde de stoornis toen ze acht jaar oud was.
In zijn geval zijn de geluiden die de reactie uitlokken iemand die ademt, eet en wat knarst.
“Iedereen die chips eet, zal me altijd irriteren, het kraken van de zak is genoeg om een reactie uit te lokken”, zei hij tegen de BBC.
“Ik denk meteen ‘Oh mijn god, wat is dat voor geluid?’
Ik moet gaan of stoppen.”
De jonge vrouw bracht veel tijd door met het vermijden van plaatsen zoals de bioscoop, waarbij ze zeven of acht keer van auto moest wisselen tijdens treinreizen van 30 minuten.
“Ik nam ontslag na drie maanden, omdat ik meer tijd doorbracht met huilen en paniekaanvallen dan met werken”, zegt ze.
Wetenschappers van meerdere centra in het VK scanden de hersenen van 20 mensen met misofonie, waaronder Olana, en 22 mensen zonder de aandoening.
Aandrijfmechanismen
Er zijn nog geen behandelingen, maar Olana heeft managementmechanismen ontwikkeld, zoals het gebruik van oordoppen.
Ze weet ook dat cafeïne en alcohol de aandoening verergeren, “wat een keerzijde is”.
“Maar ik heb een relatief milde vorm en ik kan nog steeds een baan hebben.
Ik ken veel mensen die daar niet eens toe in staat zijn, dus ik voel me echt gelukkig”, zei ze.
Het is nog niet duidelijk hoe vaak de aandoening voorkomt, aangezien er geen duidelijke manier is om een diagnose te stellen en de aandoening pas onlangs is ontdekt.
Uiteindelijk hopen de onderzoekers dat ze de verschillen in misofonische hersenen zullen begrijpen, en dit zal het ontwerp van behandelingen mogelijk maken.
Ze werden blootgesteld aan een verscheidenheid aan geluiden terwijl ze in de MRI-machine zaten, waaronder regen, geschreeuw en geluiden die individuele vrijwilligers hinderden.
De resultaten, gepubliceerd in het tijdschrift Current Biology, onthulden dat het deel van de hersenen dat onze zintuigen verbindt met onze emoties – de voorste insulaire cortex – overactief was in gevallen van misofonie.
En dit gebied was anders geconfigureerd en verbonden met andere delen van de hersenen bij degenen met de afwijking.
Dr. Sukhbinder Kumar, van de Universiteit van Newcastle, VK, vertelde de BBC: “(Deze patiënten) raken verzadigd als ze de geluiden horen die de reactie veroorzaken.”
“De reactie is meestal woede, het is geen walging, de dominante emotie is woede.
Het lijkt een normale reactie, maar dan gebeurt het in overmaat”, voegt hij eraan toe.
gerichte elektriciteit
Een idee is om lage niveaus van elektriciteit te gebruiken die door de schedel wordt geleid, waarvan bekend is dat deze helpt bij het aanpassen van de hersenfunctie.
‘Ik hoop dat dit de zieken geruststelt’
“We hebben nu bewijs om de oorzaak van de aandoening vast te stellen, door hersenverschillen bij misofonie”